Okyanuslar iki çeşit enerji üretmek için kullanılablirler. Birincisi güneşin ısısından yararlanan termal enerji, ikincisi ise dalgalardan ve gelgitlerden yararlanan mekanik enerjidir.

Dünyanın %70'lik bölümünü kaplayan okyanuslar aynı zamanda dünyanın en büyük güneş toplayıcılarını da oluştururlar.

Güneş ışınları okyanusların yüzeyindeki suyu, derindeki sulara göre çok daha fazla ısıtır. Bu sıcaklık farkı bir termal enerji oluşturur. Oluşan bu enerjinin küçük bir bölümü dünyanın enerji ihtiyacını karşılamaya yeterlidir.

Okyanuslarda oluşan terman enerji birçok alanda kullanılır. Bu enerjiyi dönüştüren üç ana sistem vardır.

Kapalı Devre Sistemi:

Okyanus yüzeyinin ısısı kaynama noktası düşük olan bir sıvıyı buharlaştırmak için kullanılır. Oluşan buhar genleşir ve türbinleri çevirerek jeneratörleri aktif hale getirir. Böylece elektrik üretilmiş olur.

Açık Devre Sistemi:

Deniz suyunun kendisi düşük basınç altında buharlaştırılır. Elektrik üretimi için yine türbinler ve jeneratörler kullanılır.

Hibrid Sistem:

Her iki sistemin birlikte kullanılmasını sağlar.

Okyanusların Mekanik Enerjisi:

Okyanusların mekanik enerjisi ise termal enerjisinden çok daha farklıdır. Güneş her nekadar okyanusları büyük ölçüde etkilese de, gelgitler temel olarak ayın çekim kuvvetinden dolayı oluşur.

Dalgalar ise büyük oranda rüzgara bağlı olarak oluşurlar. Bir başka deyişle gelgitler ve dalgalar periodik enerji kaynakları olmakla birlikte, okyanusun termal enerjisi aşağı yukarı sabittir. Aynı zamanda termal enerjiden elektrik üretiminin aksine, rüzgar ve dalga enerjisi mekanik cihazlar kullanır.

Dalga Enerjisinden Elektrik Üretmek:

Bir baraj,deniz suyunu türbinleri çevirmeye zorlayarak dalga enerjisinden elektrik üretmeyi sağlar. Dalga enerjisinden elektrik üretmek için üç temel yöntem vardır.

Bu sistemler yardımı ile üretilen mekanik enerji ya doğrudan bir jeneratör ile elektrik üretiminde ya da bir sıvının aktarımı ile elektrik üretiminde kullanılır.